Voor de ouders

 

Ruzie met puber thuis. Herkent u dat?

Het is niet altijd even gezellig met een puberzoon of puberdochter in huis. Ze liggen niet alleen met zichzelf overhoop, maar ook met de mensen om hen heen, thuis, op school of gewoon met iedereen! Want pubers zetten zich af en soms het liefst tegen hun ouders. Ze gaan continu de discussie aan of sluiten zich juist helemaal af. Een gesprek leidt al snel tot een heftige discussie, een ongrijpbaar conflict of juist tot helemaal niets. En wat het vaak nog lastiger maakt is dat ze ontzettend op zichzelf gericht zijn.

Er gebeurt zoveel in het leven en het brein van pubers, zowel in hun binnenwereld als hun omgeving. Zowel de lichamelijk als de mentale veranderingen brengen onzekerheden met zich mee. Ze gaan op zoek naar hun eigen identiteit en hun eigen zelfstandigheid. Er wordt van alles van hen verwacht en er komen zoveel prikkels op hen af. De puber kan hierdoor een bepaald gedrag vertonen, dat hij/zij niet echt is.

Zelf ontdekken

U hebt vast wel eens het gevoel dat u de grip op uw puberkind verliest. In zekere zin is dat ook zo. Een puber wil experimenteren, nieuwe ervaringen opdoen, alles zelf ontdekken en overziet de risico’s en de toekomst vaak nog niet. Als ouder vindt u dat misschien maar lastig. En terwijl uw puber zich aan het ouderlijk gezag probeert te ontworstelen, wordt u strenger. Met alleen maar meer spanningen en strijd tot gevolg.

De puberteit is geen gemakkelijke periode

Kortom, jullie kunnen elkaar niet meer echt vinden. In de puberfase worden vrienden belangrijker dan u. Een puber praat vaak liever met zijn vrienden/vriendinnen dan met u. De puberteit is geen gemakkelijke periode. Maar er zijn een paar inzichten in de ontwikkeling van een puber die u misschien kunnen helpen.

Losmaken en loslaten

In het leven van een puber wordt zelfstandigheid en eigen identiteit steeds belangrijker. Dat hoort bij het proces van losmaken en zelfstandig worden. Ze willen niet meer van u als ouder afhankelijk zijn en vragen liever leeftijdgenoten om advies. Probeer uw puberkind los te laten, maar wel te laten merken dat u betrokken bent en dat er regels zijn. Maak geen verwijten als, - "Met jou vallen geen afspraken te maken!" - maar zeg: "Ik maak me zorgen als je zo laat thuis komt." Zo stimuleer je het verantwoordelijkheidsgevoel. Geef ze zelfvertrouwen door complimenten te maken voor de dingen die wel goed gaan.

Puber en ook nog kind

Een puber gedraagt zich misschien heel wijs, brutaal en volwassen, maar dat is uiterlijke schijn. Van binnen is het nog een onzeker en opgroeiend kind. De dingen die u tegen een puber zegt - bijvoorbeeld in een kwade reactie op irritant gedrag - kunnen wel degelijk hard aankomen.

Het is normaal dat pubers zich meer op hun vrienden richten als ze willen praten. Leeftijdsgenoten kunnen hen veel beter begrijpen. Ze geven minder commentaar. En heel belangrijk: een puber wil bij de groep horen. Als u maar laat merken dat uw puber ook altijd bij u terecht kan, is dat genoeg.